دلیل اصلی غر زدن کودکان و روش آرام کردن آنها

در این پست از سایت bloginoo به بررسی دلیل اصلی غر زدن کودکان و روش آرام کردن آنها پرداخته ایم.

آن کرافورد دارای سه فرزند 8 تا 13 ساله است، بنابراین غر زدن بچه های خود را شنیده است.

او می‌گوید : بچه‌ های من برای انجام کار های خانه ناله میکنند، یا اینکه چقدر ناعادلانه است که یکی چیزی را دریافت کرده و دیگری نگرفته است.

به گفته لورل شولتز، متخصص اطفال منطقه خلیج، کودکان به یک دلیل بسیار ساده ناله میکنند و غر میزنند. شولتز میگوید : نالیدن توجه والدین را به خود جلب میکند. ناله‌ ای با صدای بلند مؤثر است زیرا والدین نمیتوانند به آن توجه نکنند.

جلوگیری از غر زدن کودکان

شولتز توضیح میدهد که این یک استراتژی آگاهانه از سوی کودکان نیست، بلکه یک رفتار آموخته شده است و والدین اغلب نقش دارند. اگر کودک چیزی مودبانه بخواهد و والدین بار اول پاسخ ندهند، کودک صدا را افزایش میدهد. یک کودک کوچک ممکن است فریاد بزند یا حتی عصبانی شود. اما یک کودک بزرگتر که خود کنترلی بیشتری دارد، احتمالاً ناله میکند.

برای جلوگیری از ناله کردن، شولتز به والدین توصیه میکند که منتظر نمانند تا کودکان در مضیقه باشند تا آنها را بپذیرند. او میگوید : اگر میتوانید به اولین پیشنهاد برای جلب توجه پاسخ دهید. اگر تلفنی یا در وسط مکالمه هستید، با کودک خود تماس چشمی برقرار کنید و انگشت خود را بالا بیاورید تا او بداند تا یک دقیقه دیگر با او خواهید بود. سپس به محض اینکه متوجه شدید به کودک خود توجه کنید. می تواند مودبانه این کار را انجام دهد.

فراخوانی برای توجه

بکی بیلی، مربی و روانشناس رشد، میگوید که کودکان وقتی غر میزنند، والدین باید نفس عمیقی بکشند و به خود یادآوری کنند که کودک سعی نمیکند تحریک کننده باشد. کودک در واقع درخواست کمک میکند.

بیلی میگوید : با بیانیه‌ هایی پاسخ دهید، و به روشی که میخواهید کودک صحبت کند، الگو برداری کنید. چیزی شبیه این بگویید : وقتی غر میزنی دوست ندارم. اگر یک لیوان شیر میخواهی، اینطور بگو. سپس کلمات و لحن دقیقی را که میخواهید کودک استفاده کند، مدل کنید.

اگر فرزندتان همچنان به ناله کردن ادامه میدهد و مطمئن هستید که از درد یا بیماری نیست، بیلی به شما پیشنهاد میکند که فراتر از رفتار ناله آمیز نگاه کنید تا پیام بزرگتری را که منتقل میکند مشخص کنید. از خود بپرسید، آیا من بیش از حد معمول شلوغ بوده ام؟ آیا روال زندگی فرزندم تغییر کرده است؟ آیا خواهر یا برادر به دلایلی نیاز به توجه بیشتری داشته است؟ اغلب، ناله کردن نشانه ای است که زمان آن رسیده است که دوباره با فرزندتان ارتباط برقرار کنید.

برای انجام این کار، او توصیه میکند که زمان متمرکزی را با هم صرف مطالعه، پختن غذا یا انجام کارهای دیگری کنید که کودک از آن لذت میبرد. بیلی می گوید : چند دقیقه ارتباط با فرزندتان یک یا دو بار در روز میتواند تفاوت بزرگی برای خانواده هایی ایجاد کند که با رفتار های دشوار روبرو هستند.