بهترین روش رفتار کردن با کودک لجباز

در این پست از سایت bloginoo به بررسی بهترین روش رفتار کردن با کودک لجباز پرداخته ایم.

با این اقدامات موثر بر چالش های فرزند پروری فرزند خود خواسته غلبه کنید. والدین کودکان اغلب با عصبانیت ها و نگرش های دوران کودکی دست و پنجه نرم می کنند. بنابراین اگر شما یکی از آنها هستید، ما به شما کمک می کنیم تا بفهمید چگونه با یک کودک لجباز رفتار کنید.

لجبازی در کودکان امری طبیعی است، اما این از مشکلات والدین کم نمیکند. کار های ساده ای مانند خوابیدن، حمام کردن یا خوردن می تواند قانع کننده باشد و در نهایت منجر به مشاجره شود. پرداختن به این موضوع هر روز می‌تواند باعث ایجاد عصبانیت شود. بنابراین، آشنایی کودک با عواقب چنین رفتاری ضروری است. شما همچنین باید از زحمات و رفتار خوب آنها قدردانی کنید تا آنها را وادار به گوش دادن به شما کنید. این پست به شما کمک می کند تا با چند نکته برای مقابله با کودک لجباز آشنا شوید.

ویژگی های یک کودک لجباز

هر کودکی که اراده آزاد را اعمال می کند، لجباز نیست. مهم است که قبل از انجام هر اقدام قوی متوجه شوید که آیا کودک شما لجباز است یا مصمم است. کودکان با اراده قوی می توانند بسیار باهوش و خلاق باشند. آنها سؤالات زیادی میپرسند که ممکن است به عنوان شورش در نظر گرفته شود. آنها عقیده دارند و "انجام دهنده" هستند. از سوی دیگر، کودکان لجباز به عقاید خود پایبند هستند و حاضر نیستند به آنچه شما می گویید گوش دهند. در اینجا چند ویژگی دیگر وجود دارد که کودکان لجباز ممکن است نشان دهند.

آنها نیاز شدیدی به تایید و شنیده شدن دارند. بنابراین ممکن است اغلب توجه شما را جلب کنند.

• آنها می توانند به شدت مستقل باشند.
• آنها متعهد هستند تا کاری را که دوست دارند انجام دهند.
• همه کودکان عصبانی میشوند، اما افراد لجباز ممکن است این کار را بیشتر انجام دهند.
• آنها ویژگی های رهبری قوی دارند. آنها می توانند گاهی "رئیس" باشند.
• آنها دوست دارند کارها را با سرعت خود انجام دهند.

مدیریت یک کودک لجباز ممکن است دشوار باشد، اما همه چیز بد نیست.

روانشناسی کودک لجباز درک کودکان لجباز

اگر قاطعیت یکی از موارد قوی شماست، دوست دارید آن را در فرزندانتان نیز ببینید. اما بخش دشوار این است که تفاوت بین قاطعیت و سرسختی را بدانید. پس چگونه یکی را از دیگری تشخیص می دهید؟

• معنای فرهنگ لغت عزم «استحکام هدف» است.
• لجبازی به معنای داشتن عزم تزلزل ناپذیر برای انجام کاری یا عمل به روشی خاص است. به زبان ساده، امتناع از تغییر افکار، رفتارها یا اعمال خود بدون توجه به فشار بیرونی برای انجام غیر آن است.
• لجبازی در کودکان می تواند ژنتیکی یا یک رفتار اکتسابی ناشی از تأثیرات محیطی باشد.

آلیسا رابرتز، روانشناس و متخصص پژوهش از مینیاپولیس بزرگ-سنت. پل آرئا می‌گوید : عواملی که می‌توانند در لجبازی یا با اراده بودن کودکان نقش داشته باشند عبارتند از مرحله رشد، خلق و خو، شیوه فرزند پروری، عوامل استرس زا و نیاز های برآورده نشده آن‌ ها.

برخورد با کودکان لجباز ممکن است به صبر و تلاش بیشتری نیاز داشته باشد، زیرا باید الگوی رفتاری کودک خود را به دقت مشاهده و درک کنید. در ادامه، نکاتی را به شما ارائه خواهیم داد که ممکن است در برخورد با کودکان لجباز به شما کمک کند.

نکاتی که ممکن است به مقابله با کودکان لجباز کمک کند

ممکن است کودک نوپا لجبازی داشته باشید که از ماندن در گهواره خود خود داری کند یا هر بار که سعی میکنید به او غذا بدهید قاشق غلات خود را کنار میگذارد. یا ممکن است یک کودک شش ساله داشته باشید که اصرار دارد هر روز یک لباس بپوشد و پای خود را به زمین میزند تا از هر قانون یا دستوری که به او میدهید سرپیچی کند.

رابرتز معتقد است : سر سختی یا اراده قوی می تواند یک ویژگی شخصیتی باشد، اما لزوما ثابت یا دائمی نیست. رفتار کودکان تحت تأثیر عوامل درونی و بیرونی است که می تواند در طول زمان با رشد و تکامل آنها تغییر کند.

اگر کودکی بدرفتاری می‌کند یا رفتار لجبازی از خود نشان میدهد، مهم است که علت اصلی را درک کرده و به روشی حمایتی و پرورشی به آن رسیدگی کنید. این می تواند شامل تعیین مرزها و انتظارات روشن، ایجاد امنیت و ثبات، و ارائه تقویت مثبت برای رفتار های مورد نظر باشد. در صورتی که این رفتار مشکلات یا نگرانی های قابل توجه ای ایجاد میکند، جستجوی راهنمایی از یک روانشناس کودک یا سایر متخصصان سلامت روان نیز ممکن است مفید باشد.

در اینجا چند نکته وجود دارد که میتواند هنگام برخورد با طبیعت لجباز کودک شما مفید باشد.

1. سعی کنید گوش کنید

ارتباط یک خیابان دو طرفه است. اگر میخواهید فرزندتان به حرف های شما گوش کند، ابتدا باید مایل باشید که به حرف‌ های او گوش دهید. کودکان لجباز ممکن است نظرات قوی داشته باشند و تمایل به بحث و جدل داشته باشند.

اگر احساس کنند که شنیده نمیشوند، ممکن است سرکشی کنند. در بیشتر مواقع، زمانی که فرزندتان اصرار دارد کاری را انجام دهد یا انجام ندهد، گوش دادن به صحبت‌ های او و گفت‌ و گوی آزاد در مورد چیزی که او را آزار میدهد میتواند این کار را انجام دهد. به عنوان مثال، اگر کودک شما برای تمام کردن ناهار عصبانی است، به او به زور غذا ندهید. در عوض، از آنها بپرسید که چرا نمیخواهند غذا بخورند و گوش کنند. ممکن است به دلیل بازیگوش بودن یا داشتن شکم درد باشد.

اگر میخواهید کودک پنج ساله لجبازتان به حرف شما گوش کند، سعی کنید با آرامش و عملی نزدیک شوید و نه سر به سر.

2. با آنها ارتباط برقرار کنید، آنها را مجبور نکنید

وقتی بچه‌ ها را مجبور به انجام کاری میکنید، آنها تمایل دارند که عصیان کنند و هر کاری که نباید انجام میدهند. اصطلاحی که این رفتار را به بهترین شکل تعریف میکند، اراده متقابل است که یک ویژگی رایج کودکان لجباز است. ضد اراده غریزی است و تنها محدود به کودکان نیست. با فرزندان خود ارتباط برقرار کنید.

به عنوان مثال، مجبور کردن کودک شش ساله خود که اصرار دارد بعد از خوابش تلویزیون تماشا کند، فایده ای ندارد. در عوض با آنها بنشینید و به آنچه که تماشا می کنند علاقه نشان دهید. وقتی نشان میدهید که اهمیت میدهید، بچه‌ ها احتمالاً پاسخ میدهند.

کودکانی که با والدین یا مراقبان خود در ارتباط هستند می خواهند همکاری کنند. سوزان استیفلمن در کتاب خود به نام والدین بدون مبارزات قدرت می گوید : ایجاد ارتباط تزلزل ناپذیر با کودکان سرکش، برخورد با آنها را آسان تر می کند. همین امروز اولین قدم برای برقراری ارتباط با فرزندتان را بردارید او را در آغوش بگیرید.

3. به آنها گزینه هایی بدهید

کودکان لجباز ممکن است ذهن خود را داشته باشند و همیشه دوست نداشته باشند که به آنها گفته شود چه کاری انجام دهند. به کودک لجباز چهار ساله خود بگویید که باید تا ساعت 9 شب در رختخواب باشد و تنها چیزی که از او دریافت خواهید کرد یک "نه!" است. به کودک پنج ساله سرسخت خود بگویید که اسباب بازیی را که شما انتخاب کرده اید بخرد، او آن را نمیخواهد. به فرزندان خود گزینه ها بدهید نه دستور العمل ها. به جای اینکه به آنها بگویید به رختخواب بروند، از آنها بپرسید که آیا میخواهند داستان A یا B قبل از خواب را بخوانند.

فرزند شما می تواند به سرکشی خود ادامه دهد و بگوید : من به رختخواب نمی روم!. وقتی این اتفاق افتاد، آرام بمانید و به طور واقعی به آنها بگویید : خب، این یکی از انتخاب‌ ها نبود. میتوانید همان کار را هر چند بار که لازم است و تا حد امکان با آرامش تکرار کنید. زمانی که به نظر شما یک رکورد شکسته است، احتمالاً فرزندتان تسلیم می شود.

گفته می شود، گزینه های زیاد نیز خوب نیستند. برای مثال، درخواست از فرزندتان برای انتخاب یک لباس از کمد لباس ممکن است او را گیج کند. می‌توانید با به حداقل رساندن گزینه‌ ها به دو یا سه لباس انتخاب شده توسط شما و درخواست از فرزندتان برای انتخاب از این مشکل، اجتناب کنید.

4. آرامش خود را حفظ کنید

مکالمه معمولی بین والدین و کودک را به یک مسابقه فریاد تبدیل نکنید. فرزند شما ممکن است پاسخ شما را به عنوان دعوتی برای مبارزه کلامی تلقی کند. این فقط اوضاع را بدتر میکند. این به شما بستگی دارد که در بزرگسالی مکالمه را به یک نتیجه عملی هدایت کنید. به فرزندتان کمک کنید نیاز به انجام کاری یا رفتاری خاص را درک کند.

آنچه را که برای آرام ماندن لازم است انجام دهید. مدیتیشن، ورزش یا گوش دادن به موسیقی. موسیقی آرام بخش را در خانه پخش کنید تا حتی فرزندان شما هم بتوانند گوش کنند. هر چند وقت یکبار موسیقی مورد علاقه فرزندتان را پخش کنید. به این ترتیب، میتوانید «رای» آن‌ها را به دست آورید و همچنین به آن‌ ها اجازه دهید که از پیچ و خم خارج شوند.

5. به آنها احترام بگذارید

اگر شما قدرت را به فرزند خود تحمیل کنید، احتمالاً نمیپذیرد. در اینجا چند راه وجود دارد که میتوانید احترام را در رابطه خود الگو قرار دهید :

• به دنبال همکاری باشید، بر پایبندی به دستور العمل ها اصرار نکنید.
• قوانین ثابتی برای همه فرزندان خود داشته باشید و فقط به این دلیل که آن را راحت میدانید سست نباشید.
• با آنها همدردی کنید و هرگز احساسات یا ایده های آنها را نادیده نگیرید.
• اجازه دهید فرزندانتان هر کاری که میتوانند برای خودشان انجام دهند، از وسوسه انجام کاری برای آنها دوری کنید تا از بار آنها بکاهید. این همچنین به آنها می گوید که شما به آنها اعتماد دارید.
• آنچه را که می گویید بگویید و آنچه را که می گویید انجام دهید.

به گفته بتسی براون نویسنده کتاب You're Not The Boss Of Me، سرمشق عبارتی است که باید در اینجا دنبال کنید زیرا فرزندانتان همیشه شما را زیر نظر دارند.