علت اصلی چشمک زدن سیاه چاله ها

در این پست از سایت bloginoo به بررسی علت اصلی چشمک زدن سیاه چاله ها پرداخته ایم.

سیاه چاله ها حتی با استاندارد های اخترشناسان چیز های عجیبی هستند. جرم آنها به قدری زیاد است که فضای اطراف آنها را چنان محکم خم میکند که هیچ چیز نمیتواند فرار کند، حتی خود نور و با این حال، علیرغم سیاهی معروف آنها، برخی از سیاه چاله ها کاملاً قابل مشاهده هستند. گاز و ستارگانی که این خلاء های کهکشانی می بلعند، قبل از حرکت یک طرفه آنها به درون حفره، در یک دیسک درخشان مکیده میشوند و این دیسک ها میتوانند درخشان تر از کل کهکشان ها بدرخشند.

سیاه چاله ها ستاره خواران غول پیکری هستند

ما سیاه چاله های پرجرم را مطالعه میکنیم، انواعی که در مرکز کهکشان ها قرار دارند و به جرم میلیون ها یا میلیارد ها خورشید هستند.

کهکشان خود ما، کهکشان راه شیری، یکی از این غول ها را در مرکز خود دارد که جرمی در حدود 4 میلیون خورشید دارد. در بیشتر موارد، 200 میلیارد یا بیشتر ستاره ای که بقیه کهکشان (از جمله خورشید ما) را تشکیل میدهند، با خوشحالی به دور سیاه چاله در مرکز میچرخند.

با این حال، همه چیز در همه کهکشان ها چندان آرام نیست. هنگامی که جفت کهکشان ها از طریق گرانش به یکدیگر میخورند، ممکن است بسیاری از ستارگان به سیاه چاله کهکشان خود خیلی نزدیک شوند. این برای ستارگان بد تمام میشود : آنها از هم پاره شده و بلعیده میشوند.

ما مطمئن هستیم که این اتفاق باید در کهکشان‌ هایی با سیاه‌ چاله‌ هایی با وزن یک میلیارد خورشید رخ داده باشد، زیرا نمیتوانیم تصور کنیم که چگونه میتوانستند تا این حد بزرگ شوند. همچنین ممکن است در گذشته در کهکشان راه شیری اتفاق افتاده باشد.

سیاه چاله‌ ها همچنین میتوانند به شیوه‌ ای آهسته‌ تر و ملایم‌ تر تغذیه کنند : با مکیدن ابر های گازی که توسط ستاره‌ های سالمندان (معروف به غول‌ های قرمز) منفجر شده‌ اند.

زمان تغذیه سیاه چاله

سیاه چاله هایی کشف شد که اشتهای بیشماری داشتند. در سال 2022، سیاه چاله ای پیدا شد که در هر ثانیه یک ماده به ارزش زمین را میخورد. در سال 2018، سیاه چاله دیگری کشف شد که هر 48 ساعت یک خورشید کامل را میخورد.

اما ما سوالات زیادی در مورد رفتار واقعی تغذیه آنها داریم. ما میدانیم که مواد در مسیر خود به درون حفره به صورت مارپیچی در یک "دیسک برافزایشی" درخشان قرار میگیرند که میتواند به اندازه کافی درخشان باشد که از کل کهکشان ها جلوتر باشد. به این سیاه چاله های تغذیه کننده آشکار، اختروش گفته میشود.

بسیاری از این سیاه چاله ها بسیار دورتر از آن هستند. خیلی دورتر از آن که بتوانیم جزئیاتی از دیسک ها را ببینیم. ما تصاویری از دیسک های برافزایشی در اطراف سیاه‌ چاله‌ های مجاور داریم، اما آنها صرفاً در برخی گاز های کیهانی تنفس میکنند تا اینکه با ستاره‌ ها جشن بگیرند.