ارتباط عنصر 115با بشقاب پرنده ها چیست

در این پست از سایت bloginoo به بررسی ارتباط عنصر 115با بشقاب پرنده ها پرداخته ایم.

عنصر 115 یک معما است. این تنها در سال 2016 به جدول تناوبی اضافه شد، اما برای چندین دهه به دلیل ارتباط احتمالی با فناوری فرازمینی و شکل های حیات بیگانه توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. قبل از اینکه پاسخ دهیم آیا اتصال وجود دارد یا خیر، بیایید دریابیم که عنصر 115 واقعاً چیست.

جکلین گیتس، دانشمند گروه عناصر سنگین در بخش علوم هسته ای آزمایشگاه برکلی در کالیفرنیا، با ایمیلی که با او صحبت کردیم، گفت : عنصر 115 یا موسکوویوم، یک عنصر فوق سنگین ساخته دست بشر است که 115 پروتون در هسته خود دارد. در سال 2020. (مانند تمام عناصر جدول تناوبی، تعداد عنصر مطابق با تعداد پروتون های هسته اتم عنصر است) این 23 پروتون بیشتر از سنگین ترین عنصری است که میتوانید در مقادیر زیاد روی زمین پیدا کنید.

گیتس گفت که عنصر 115 یک عنصر بسیار نادر است که در شتاب دهنده های ذرات یک اتم ساخته شده است. قبل از اینکه به عنصر دیگری تبدیل شود، فقط برای کسری از ثانیه وجود دارد.

این خاص است زیرا نزدیک یک "جزیره ثبات" پیش بینی شده است که در آن برخی از هسته های فوق سنگین ممکن است عمر بسیار طولانی تری داشته باشند. به جای اینکه کمتر از یک ثانیه زندگی کنند، میتوانند برای دقیقه ها، روزها یا حتی سال ها وجود داشته باشند! این به اندازه کافی طولانی است که ما ممکن است بتوانیم از آنها برای کاربرد های عملی استفاده کنیم.

چگونه مسکوویوم ایجاد شد

عنصر 115 در سال 2003 در دوبنا، روسیه در آزمایشگاه واکنش های هسته ای Flerov توسط گروهی از دانشمندان به سرپرستی فیزیکدان هسته ای یوری اوگانسیان کشف شد. این عنصر در نهایت مسکوویوم نام گرفت زیرا دوبنا شهری در مسکو است.

برای ساختن این عنصر، دانشمندان یون های کلسیم-48 (48Ca) را تا حدود 10 درصد سرعت نور شتاب دادند و سپس آمریکیوم-243 (243Am) را با آنها بمباران کردند. گیتس گفت : از طریق این بمباران، آنها توانستند هسته های اتم های 243Am و 48Ca را با موفقیت ترکیب کنند. او خاطرنشان کرد : برای ایجاد یک عنصر فوق سنگین، به ترکیب کامل دو عنصر سبک تر نیاز دارید. این فرآیند چهار اتم موسکوویوم تولید کرد.

او گفت : عنصر جدیدی که آنها ساختند 115 پروتون داشت (20 پروتون از 48Ca و 95 از 243Am). سپس این عنصر جدید با استفاده از جدا کننده پس انداز پر از گاز Dubna از سایر محصولات واکنش جدا شد و سپس در آشکار ساز کاشته شد و دانشمندان توانستند تجزیه عنصر 115 را به عنصر 113 مشاهده کنند.

اوگانسیان در Nature Chemistry نوشت : ساختار درونی هسته 115 با تعداد فرد پروتون و نوترون (Z = 115، N = 173) تا حد زیادی از شکافت خود به خود جلوگیری میکند، بنابراین احتمال دارد که هسته دچار واپاشی آلفا شود. 2019. واپاشی آلفا نوعی واپاشی رادیو اکتیو است که در آن یک هسته ناپایدار با انتشار ذره ای متشکل از دو پروتون و دو نوترون به عنصر دیگری تبدیل میشود.

وی افزود : انتشار یک ذره آلفا یک هسته فرد و فرد از عنصر 113 را تشکیل میدهد که به همین دلایل نیز دچار واپاشی آلفا میشود. این الگوی فروپاشی با عنصر 111، سپس 109 و غیره بازتولید میشود. در هر مرحله از این پلکان فرد-فرد، عدد اتمی هسته را دو برابر کاهش میدهیم و دو نوترون از عدد جادویی N = 184 دور میشویم. در نتیجه، هسته در برابر واپاشی آلفا پایدارتر میشود، اما بیشتر مستعد شکافت خود به خودی است و در نهایت زنجیره با شکافت خود به خودی خاتمه مییابد.

سال ها طول کشید تا محققان برخی از جزئیات را در مورد موسکوویوم بررسی کنند. در سال 2018 بود که دانشمندان آزمایشگاه برکلی متوجه شدند که جرم یا وزن اتمی عنصر (تعداد کل پروتون ها و نوترون های یک اتم) 288 است.

برای به دست آوردن این عدد حیاتی، آنها فرآیندی را که اولین کاشفان برای شناسایی عنصر استفاده کردند، تکرار کردند. با انجام این کار، آنها توانستند تقریباً یک اتم موسکوویوم در روز تولید کنند و آن اتم توسط ابزاری به نام FIONA (برای شناسایی هسته A) که برای چشمان آموزش ندیده شبیه یک خزانه فلزی کوچک به نظر میرسد، گرفته شد. تا کنون، Moscovium کاربرد عملی خارج از مطالعه علمی ندارد.

عنصر 115 و اتصال بیگانه

عنصر 115 تنها در سال 2003 کشف شد، اما ممکن است آشنا به نظر برسد زیرا این نام برای چندین دهه در ارتباط با بشقاب پرنده ها، بیگانگان و سایر پدیده های مرتبط وجود داشته است.

ما به داستان طولانی مدت رابرت ("باب") اسکات لازار اشاره میکنیم، که در سال 1989 اطلاعات محرمانه ای در مورد عنصر 115 در اختیار عموم قرار داد. لازار ادعا کرد که یک کارمند سابق در منطقه 51 بوده است. منطقه معروف (و بسیار طبقه بندی شده) محدوده آزمایش و آموزش نوادا که توسط نیروی هوایی ایالات متحده اداره میشود، جایی که کار او مهندسی معکوس بشقاب پرنده های بیگانه سقوط کرده بود. او گفت که شخصاً با عنصر 115 که برای هدایت فضاپیمای بیگانه استفاده میشد کار کرده است.

لازار گفت : تلفیق عنصری به این سنگینی در اینجا بر روی زمین غیر ممکن است. این ماده باید از جایی باشد که عناصر فوق سنگین میتوانستند به طور طبیعی تولید شوند.

لازار گفت که شواهدی از فن‌آوری های رانش ضد جاذبه و 9 فضاپیمای بیگانه را دیده است که در آشیانه ای در منطقه 51. آن سفینه های فضایی ظاهراً از نوعی سیستم محرکه استفاده میکردند که نیروی ذاتی گرانش را مهار میکرد، و بنابراین از ویژگی های عنصر 115 برای کار با جادوگری فناوری خود استفاده میکردند.

دولت استخدام کسی را که در منطقه 51 کار کرده است تایید نمیکند. و همانطور که برخی منابع اشاره کرده اند، اصل ادعاهای او هرگز به طور کامل رد نشده است.

با این حال، هنوز علوم بنیادی مخالف ادعاهای او وجود دارد.

گیتس گفت : نه، هیچ ارتباطی بین این کشف و ادعاهای باب لازار وجود ندارد. در حال حاضر، تمام اتم های ایجاد شده عنصر 115 به سرعت تجزیه شده اند و نمیتوان از آنها برای سوخت رسانی به بشقاب پرنده ها استفاده کرد.

بنابراین به جای هیجان در مورد مردان کوچک سبز و فضاپیما های باورنکردنی، ما با علم واقعی، ملموس و به همان اندازه هیجان‌ انگیز باقی میمانیم. برای افرادی که به طور روزانه در این پیشرفت ها غوطه ور هستند، این بیش از حد کافی است. از این گذشته، موسکوویوم یک عنصر شگفت انگیز است. گیتس گفت که این نشانه آن است که ما مرز های آنچه را که در مورد کیهان میدانیم در حال جابجایی هستیم.

عنصر 115 از این نظر خاص است که میتوانیم آن را نسبت به برخی عناصر سبک تر مانند عنصر 112 یا عنصر 113 آسان تر کنیم. به طور معمول، با اضافه کردن پروتون های بیشتر، ساختن یک عنصر جدید سخت تر میشود. این روند در اطراف عنصر 115 شکسته شده است. با این کار، ما توانسته ایم بیش از 100 اتم عنصر 115 را بسازیم و شروع به درک خواص هسته ای و شیمیایی آن کنیم.