دست نوشته مرموز Voynich سرانجام رمزگشایی شد

در این مقاله از سایت bloginoo به بررسی دست نوشته مرموز Voynich پرداخته شده است.

از زمان کشف آن در سال 1912، نسخه خطی Voynich قرن 15 یک راز و یک پدیده مذهبی بوده است. کتاب مملو از دستخط به زبان یا رمز ناشناخته، به شدت با تصاویر عجیب و غریب از گیاهان بیگانه، اشیاء عجیب و غریب و نمادهای زودیاک نشان داده شده است. اکنون، محقق تاریخ و نویسنده تلویزیونی، نیکلاس گیبز، به نظر می رسد که این کد را شکسته است و کشف کرده است که این کتاب در واقع راهنمای سلامت زنان است که بیشتر از سایر راهنماهای آن دوران سرقت شده است.

گیبس در ضمیمه ادبی تایمز می نویسد که سه سال پیش توسط یک شبکه تلویزیونی به او مأموریت داده شد تا دستنوشته Voynich را تجزیه و تحلیل کند. از آنجایی که نسخه خطی کاملاً توسط کتابخانه Beinecke در ییل دیجیتالی شده است، او می‌توانست جزئیات کوچکی را در هر صفحه ببیند و در اوقات فراغت خود بر روی آنها بچرخد. تجربه او با زبان لاتین قرون وسطی و آشنایی با راهنمای پزشکی باستان به او اجازه داد تا اولین سرنخ ها را کشف کند.

پس از مدتی نگاه کردن به کد به اصطلاح، گیبس متوجه شد که شکل رایجی از اختصارات لاتین قرون وسطایی را می بیند که اغلب در رساله های پزشکی درباره گیاهان استفاده می شود. او نوشت: از هرباریوم گنجانده شده در نسخه خطی Voynich، یک الگوی استاندارد از اختصارات و لیگاتورها از هر ورودی گیاه پدیدار شد. اختصارات با الگوی استاندارد کلمات استفاده شده در Herbarium Apuleius Platonicus مطابقت دارد - aq = aqua (آب)، dq = decoque / decoctio (جوشانده)، con = confundo (مخلوط)، ris = radacis / radix (ریشه)، s aiij = seminis ana iij (هر دانه 3 دانه) و غیره. پس این اصلا یک کد نبود. فقط مختصر بود این متن در آن زمان برای هر کسی که به پزشکی علاقه مند بود بسیار آشنا بود.

مطالعه بیشتر گیاهان و تصاویر موجود در کتاب، گیبس را به یاد سایر متون پزشکی لاتین می اندازد. هنگامی که او به Trotula و De Balneis Puteolanis، دو کتاب پزشکی لاتین قرون وسطایی که معمولاً نسخه برداری می شد، مراجعه کرد، متوجه شد که بسیاری از متن و تصاویر نسخه خطی Voynich مستقیماً از آنها سرقت شده است (آنها نیز به نوبه خود تا حدی از متون باستانی لاتین کپی شده اند. توسط جالینوس، پلینی و بقراط). در قرون وسطی، بسیار رایج بود که کاتبان متون قدیمی را برای حفظ دانش موجود در آنها بازتولید می کردند. هیچ قانون رسمی درباره کپی رایت و تألیف وجود نداشت، و در واقع کتاب ها بسیار کمیاب بودند، بنابراین هیچ کس شکایت نکرد.

گیبز توضیح داد که وقتی متوجه شد که نسخه خطی ووینیچ یک کتاب درسی پزشکی است، به او کمک کرد تا تصاویر عجیب و غریب موجود در آن را درک کند. تصاویر گیاهان به داروهای گیاهی اشاره دارد و تمام تصاویر زنان در حال حمام آن را به عنوان کتابچه راهنمای زنان مشخص کرده است. حمام اغلب به عنوان دارو تجویز می شد، و رومی ها به خصوص این ایده را دوست داشتند که یک غوطه وری خوب می تواند همه بیماری ها را درمان کند. نقشه‌های زودیاک گنجانده شد، زیرا پزشکان باستان و قرون وسطی معتقد بودند که درمان‌های خاص تحت نشانه‌های نجومی خاص بهتر عمل می‌کنند. گیبس حتی یک تصویر البته کپی شده از یک نسخه خطی دیگر از زنانی که آهن رباهایی به شکل دونات را در حمام به دست داشتند شناسایی کرد. حتی در آن زمان، مردم به شبه علم آهنربا اعتقاد داشتند.

نسخه خطی ووینیچ به طور قابل اعتمادی به ده‌ها سال قبل از اختراع ماشین چاپ نوشته شده است، بنابراین احتمالاً ترکیب عجیبی از سرقت ادبی و نگهداری آن قالبی در حال مرگ بوده است. هنگامی که مردم می توانستند چند نسخه از تروتولا یا De Balneis Puteolanis اصلی را روی یک دستگاه چاپ تکثیر کنند، دیگر نیازی به کاتبان نبود که اطلاعات آن را با زحمت در یک جلد جدید و دست نویس جمع آوری کنند.

گیبز به این نتیجه رسید که احتمالاً نسخه خطی Voynich یک کتاب سفارشی است که احتمالاً برای یک نفر ساخته شده است و بیشتر به پزشکی زنان اختصاص دارد. دیگر محققین لاتین قرون وسطی مطمئناً مایلند که در این زمینه سنجیده شوند، اما ساده بودن اکتشاف گیبس آن را قابل قبول به نظر می‌رساند.

خودت ببین! در اینجا می‌توانید به صفحات دست‌نویس Voynich نگاه کنید.